Jak napisać prosty pozew o zapłatę? Krok czwarty – żądanie i uzasadnienie pozwu

Twój kontrahent zalega Ci z zapłatą, ale nie wiesz jak określić żądanie i uzasadnienie pozwu? Czytając niniejszego bloga dowiesz się jak to napisać w prosty sposób.  

Krok 4. Precyzujemy żądanie pozwu

Sprawa dotyczy zapłaty, a zatem w tym przypadku żądaniem będzie zapłata zaległej należności i ewentualnie należności ubocznych np. odsetek. W tym miejscu możemy podnieść też wnioski dowodowe oraz żądanie przyznania zwrotu kosztów sądowych. Brak wniosku o przyznanie zwrotu poniesionych kosztów sądowych przez stronę przeciwną będzie skutkowało brakiem ich zasądzenia.

Krok 5. Uzasadnienie pozwu

Uzasadnienie pozwu winno być proste i precyzyjne. W uzasadnieniu należy opisać całą sytuację, w wyniku której doszło do powstania zadłużenia. Obligatoryjnie należy wskazać też czy podjęta była próba mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu, a zatem polubownego rozwiązania sporu. Jeżeli do mediacji nie doszło należy wskazać co stało na przeszkodzie. W praktyce najcześciej powołuje się na wezwania do zapłaty i brak odpowiedzi bądź odmowa zapłaty skutkuje koniecznością wystąpienia z pozwem do Sądu, a jednocześnie potwierdza podjętą próbę mediacji.

Oczywiście na potwierdzenie swoich twierdzeń należy przedstawić wszystkie posiadane  dowody.  Dowody winny zostać opisane w sposób czytelny, ze wskazaniem na udowodnienie jakiego faktu są powołane.

Jednocześnie w pozwie wymagane jest oznaczenie daty wymagalności roszczenia.

Należy uzasadnić także z czego wynika właściwość danego Sądu jeżeli nie kierujemy pozwu do Sądu właściwego według zasady ogólnej.

Pozew może zawierać wnioski o zabezpieczenie powództwa, nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności i przeprowadzenie rozprawy w nieobecności powoda oraz wnioski służące do przygotowania rozprawy, a w szczególności wnioski o:
1) wezwanie na rozprawę wskazanych przez powoda świadków i biegłych;
2) dokonanie oględzin;
3) polecenie pozwanemu dostarczenia na rozprawę dokumentu będącego w jego posiadaniu, a potrzebnego do przeprowadzenia dowodu, lub przedmiotu oględzin;
4) zażądanie dowodów znajdujących się w sądach, urzędach lub u osób trzecich, wraz z uprawdopodobnieniem, że strona sama nie może ich uzyskać.

Pozew, jak każde inne pismo procesowe należy podpisać i złożyć do Sądu wraz z załącznikami i odpisem dla strony przeciwnej.

Pozew co do zasady będzie podlegał opłacie, a o opłatach przeczytasz w następnym poście o opłatach w postępowaniu cywilnym.

Jeżeli nadal masz wątpliwości jak prawidłowo napisać pozew o zapłatę to zapraszam do kontaktu w dziale komentarzy. 

Jak napisać prosty pozew o zapłatę? Krok trzeci – oznaczenie stron

oznaczenie stron postępowania

Twój kontrahent zalega Ci z zapłatą? Czytając niniejszego bloga dowiesz się jak napisać prosty pozew o zapłatę. W tym wpisie omówiona zostanie oznaczenie stron pozwu. 

Krok 3.Określamy strony postępowania

Generalnie, w każdym piśmie procesowym należy oznaczyć powoda i pozwanego przez wskazanie imienia bądź imion i nazwiska. Zamieszczenie imienia i nazwiska pozwanego w treści pozwu, a nie w jego nagłówku wystarczy do uznania za prawidłowe oznaczenia strony i pozwala nadać bieg tak sformułowanemu pismu procesowemu (por. wyr. SN z 27.5.2010 r., III CSK 248/09, Legalis).

W pozwie powinny zostać podane wszystkie imiona i nazwiska obydwu stron, aby nie było później konieczne korzystanie z instytucji sprostowania. Jeżeli w charakterze strony procesowej występuje kilka podmiotów, należy wskazać je wszystkie.

Gdy strona będąca osobą fizyczną działa przez przedstawiciela ustawowego niezbędne jest podanie jego imienia i nazwiska. Dopuszczalne jest uściślenie oznaczenia strony przez sąd w toku postępowania, byle tylko jej oznaczenie nie polegało na wskazaniu nowego podmiotu prawa cywilnego.

W pozwie należy podać miejsce zamieszkania lub siedziby strony oraz przedstawicieli ustawowych i pełnomocników – w wypadku osoby fizycznej – miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu, a w wypadku innych podmiotów – miejscowość, w której ma siedzibę jego organ zarządzający.

Niewskazanie przez powoda w pozwie miejsca i adresu zamieszkania pozwanego będącego osobą fizyczną jest brakiem formalnym pozwu uniemożliwiającym nadanie mu prawidłowego biegu (uchw. SN z 17.7.2014 r., III CZP 43/14, OSNC 2015, Nr 5, poz. 57).

Nie jest konieczne, aczkolwiek dopuszczalne, wskazanie w piśmie procesowym w wypadku przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną – poza podaniem jej imienia i nazwiska – innych elementów firmy.

W przypadku powoda koniecznym jest wskazanie numeru PESEL (osoby fizyczne), NIP lub KRS w przypadku osób prawnych.

Jeżeli nadal masz wątpliwości co do właściwości Sądu to zapraszam do kontaktu w dziale komentarzy. W następnym wpisie dowiesz się czym jest wartość przedmiotu sporu i jakie są zasady jej określania.

Jak napisać prosty pozew o zapłatę? Krok drugi – wartość przedmiotu sporu

Twój kontrahent zalega Ci z zapłatą? Czytając niniejszego bloga dowiesz się jak napisać prosty pozew o zapłatę. W tym wpisie omówiona zostanie wartość przedmiotu sporu. 

Krok 2. Ustalamy wartość przedmiotu sporu

Zamierzając złożyć pozew o zapłatę, po ustaleniu właściwego Sądu do rozpoznania sprawy (pisałam o tym tutaj: https://kancelariagdansk.com/index.php/2023/02/21/jak-napisac-prosty-pozew-o-zaplate-krok-pierwszy-wlasciwosc-sadowa/) kolejnym krokiem będzie ustalenie wartości przedmiotu sporu. W każdej sprawie majątkowej powód musi jest oznaczyć wartość przedmiotu sporu, bo jest to element obligatoryjny pozwu. Zasady oraz sposób obliczania wartości przedmiotu sporu został uregulowany w artykułach 19 – 26 kodeksu postępowania cywilnego.

WARTOŚĆ PRZEDMIOTU SPORU

A. ZASADA OGÓLNA

I tak zasadę ogólną wprowadza art.  19 kodeksu postępowania cywilnego (zwanego dalej KPC) zgodnie, z którą:

§ 1. W sprawach o roszczenia pieniężne, zgłoszone choćby w zamian innego przedmiotu, podana kwota pieniężna stanowi wartość przedmiotu sporu.

§ 2. W innych sprawach majątkowych powód obowiązany jest oznaczyć w pozwie kwotą pieniężną wartość przedmiotu sporu, uwzględniając postanowienia zawarte w artykułach poniższych.

WAŻNE: Do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego.

B. KILKA ROSZCZEŃ

Jeżeli powód dochodzi pozwem kilku roszczeń, zlicza się ich wartość.

C. ŚWIADCZENIA POWTARZAJĄCE SIĘ

W sprawach o prawo do świadczeń powtarzających się wartość przedmiotu sporu stanowi suma świadczeń za jeden rok, a jeżeli świadczenia trwają krócej niż rok – za cały czas ich trwania.

Świadczeniami powtarzającymi się są świadczenia oparte na jednolitej podstawie prawnej, zbliżonej wysokości, spełniane cyklicznie i w określonych odstępach czasowych (są to np. alimenty, renta, dożywocie, emerytura).

D. NAJEM

W sprawach o istnienie, unieważnienie albo rozwiązanie umowy najmu lub dzierżawy, o wydanie albo odebranie przedmiotu najmu lub dzierżawy, wartość przedmiotu sporu stanowi przy umowach zawartych na czas oznaczony – suma czynszu za czas sporny, lecz nie więcej niż za rok; przy umowach zawartych na czas nieoznaczony – suma czynszu za okres trzech miesięcy.

 E. ROSZCZENIA PRACOWNIKÓW

W sprawach o roszczenia pracowników dotyczące nawiązania, istnienia lub rozwiązania stosunku pracy wartość przedmiotu sporu stanowi, przy umowach na czas określony – suma wynagrodzenia za pracę za okres sporny, lecz nie więcej niż za rok, a przy umowach na czas nieokreślony – za okres jednego roku.

Powyższe odnosi się wyłącznie do roszczeń pracowników enumeratywnie w nim wskazanych, tj. dotyczących nawiązania, istnienia lub rozwiązania stosunku pracy, nie dotyczy zatem wszystkich spraw z zakresu prawa pracy, rozpatrywanych w postępowaniu odrębnym (art. 459–4772 , 4776 , 4777a KPC).

F. WYDANIE NIERUCHOMOŚCI

W sprawach o wydanie nieruchomości posiadanej bez tytułu prawnego lub na podstawie tytułu innego niż najem lub dzierżawa wartość przedmiotu sporu oblicza się przyjmując, stosownie do rodzaju nieruchomości i sposobu korzystania z niej, podaną przez powoda sumę odpowiadającą trzymiesięcznemu czynszowi najmu lub dzierżawy należnemu od danego rodzaju nieruchomości.

Powyższe dotyczy tylko powództw o wydanie nieruchomości i ma zastosowanie jedynie wówczas, gdy nieruchomość jest posiadana przez pozwanego bez tytułu prawnego bądź na podstawie tytułu prawnego innego niż najem lub dzierżawa (np. użytkowanie, użyczenie).

 G. ZABEZPIECZENIA/ HIPOTEKA/ ZASTAW

W sprawach o zabezpieczenie, zastaw lub hipotekę wartość przedmiotu sporu stanowi suma wierzytelności. Jeżeli jednak przedmiot zabezpieczenia lub zastawu ma mniejszą wartość niż wierzytelność, rozstrzyga wartość mniejsza.

Określenie wartości przedmiotu sporu w trybie tego przepisu dotyczy więc wyłącznie spraw o zabezpieczenie, zastaw lub hipotekę ustanowionych na rzeczach lub prawach; nie obejmuje natomiast spraw o samą rzecz lub prawo, nie będzie miał zastosowania np. w sprawach o wydanie rzeczy zastawionej [por. też E. Stefańska, w: M. Manowska (red.), Kodeks, t. I, 2015, art. 24, Nb 1].

WAŻNE: Sąd może sprawdzić wartość przedmiotu sporu oznaczoną przez powoda i zarządzić w tym celu dochodzenie. Sprawdzenie wartości przedmiotu sporu następuje przy uzupełnieniu braków formalnych pozwu w sytuacji, kiedy sąd poweźmie wątpliwości co do prawidłowości i rzetelności oznaczonej wartości przedmiotu sporu. 

Jeżeli nadal masz wątpliwości co do wartości przedmiotu sporu to zapraszam do kontaktu w dziale komentarzy. W następnym wpisie dowiesz się jak oznaczyć strony postępowania.

Jak napisać prosty pozew o zapłatę? Krok pierwszy – właściwość sądowa

właściwość sądu

Twój kontrahent zalega Ci z zapłatą? Czytając niniejszego bloga dowiesz się jak napisać prosty pozew o zapłatę. W tym wpisie omówiona zostanie właściwość sądowa. 

Krok 1. Ustalamy właściwy Sąd

Zamierzając złożyć pozew o zapłatę w pierwszej kolejności winniśmy ustalić do którego Sądu w ogóle należy złożyć rzeczony pozew. Sprawy o zapłatę rozpoznają wydziały cywilne lub gospodarcze, przy sprawą pierwszorzędną jest ustalenie właściwości miejscowej i rzeczowej Sądu.

WŁAŚCIWOŚĆ MIEJSCOWA SĄDU

A. ZASADA OGÓLNA

I tak zasadę ogólną wprowadza art.  27 kodeksu postępowania cywilnego (zwanego dalej KPC) zgodnie, z którą:

§ 1. Powództwo wytacza się przed sąd pierwszej instancji, w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania.

§ 2. Miejsce zamieszkania określa się według przepisów kodeksu cywilnego.

Jeżeli pozew kierujemy przeciwko Skarbowi Państwa to pozew składamy do Sądu według siedziby państwowej jednostki organizacyjnej, z której działalnością wiąże się dochodzone roszczenie. A jeśli powództwo kierujemy przeciwko osobie prawnej lub innemu podmiotowi niebędącemu osobą fizyczną to pozew wytacza się według miejsca ich siedziby.

B. UMOWNA WŁAŚCIWOŚĆ SĄDOWA

Zasada ogólna nie zawsze będzie miała zastosowanie. Właściwość Sądu może również określać umowa pomiędzy stronami. Zgodnie z art. 46 § 1 KPC: 

Strony mogą umówić się na piśmie o poddanie sądowi pierwszej instancji, który według ustawy nie jest miejscowo właściwy, sporu już wynikłego lub sporów mogących w przyszłości wyniknąć z oznaczonego stosunku prawnego. Sąd ten będzie wówczas wyłącznie właściwy, jeżeli strony nie postanowiły inaczej lub jeżeli powód nie złożył pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Strony mogą również ograniczyć umową pisemną prawo wyboru powoda pomiędzy kilku sądami właściwymi dla takich sporów. Strony nie mogą jednak zmieniać właściwości wyłącznej (§2).

C. WŁAŚCIWOŚĆ WYŁĄCZNA

W sprawach wymienionych poniżej właściwy zawsze będzie sąd ustalony według przedmiotowych zasad. Nie można takiej właściwości wyłączyć ani umową ani nie będzie miała tutaj też zastosowanie właściwość ogólna czy przemienna.

1) ROSZCZENIA SPADKOWE 

Jeżeli pozwem o zapłatę dochodzimy np. zachowku to zastosowanie będzie miał art. 39 KPC. Zgodnie z nim:

„powództwo z tytułu dziedziczenia, zachowku, jak również z tytułu zapisu, polecenia oraz innych rozrządzeń testamentowych wytacza się wyłącznie przed sąd ostatniego miejsca zwykłego pobytu spadkodawcy, a jeżeli miejsca jego zwykłego pobytu w Polsce nie da się ustalić, przed sąd miejsca, w którym znajduje się majątek spadkowy lub jego część.”

2) ROSZCZENIA Z TYT. PRAW RZECZOWYCH NA NIERUCHOMOŚCI 

W art. 38 KPC ustawodawca określił właściwość miejscową sądu wyłączną w sprawach z zakresu prawa rzeczowego enumeratywnie wymienionych w tym przepisie. I tak:

§ 1. Powództwo o:
1)własność lub inne prawa rzeczowe na nieruchomości
2)posiadanie nieruchomości,
3)roszczenia wynikające z art. 231 Kodeksu cywilnego,

4)roszczenia wynikające z art. 224-228 i art. 230 Kodeksu cywilnego, o ile są związane z nieruchomością

  • wytacza się wyłącznie przed sąd miejsca położenia nieruchomości, przy czym jeżeli przedmiotem sporu jest służebność gruntowa, właściwość oznacza się według położenia nieruchomości obciążonej. Właściwość powyższa rozciąga się na roszczenia osobiste związane z prawami rzeczowymi i dochodzone łącznie z nimi przeciwko temu samemu pozwanemu (§2) Sąd właściwy może na zgodny wniosek stron przekazać sprawę innemu sądowi równorzędnemu, jeżeli przemawiają za tym względy celowości (§3).

D. WŁAŚCIWOŚĆ PRZEMIENNA

Powództwo w sprawach objętych właściwością przemienną można wytoczyć bądź według przepisów o właściwości ogólnej (lit. A powyżej), bądź przed sąd oznaczony według zasad wskazanych poniżej. Przepisów tych nie stosuje się w sprawach przeciwko konsumentom.

1)   ALIMENTY

Jeżeli pozwem o zapłatę dochodzimy zapłaty alimentów to zastosowanie będzie mógł mieć art. 32 KPC. Zgodnie z treścią tego przepisu:

Powództwo o roszczenie alimentacyjne oraz o ustalenie pochodzenia dziecka i związane z tym roszczenia wytoczyć można według miejsca zamieszkania osoby uprawnionej.

2)   ROSZCZENIA PRZECIWKO PRZEDSIĘBIORCY

W przypadku, gdy pozew kierujemy przeciwko przedsiębiorcy możemy sprawę  wszcząć przed sądem, w którego okręgu znajduje się zakład główny lub oddział, jeżeli roszczenie pozostaje w związku z działalnością tego zakładu lub oddziału.

3)   ROSZCZENIA Z UMÓW

Zgodnie z treścią art.  34 KPC:

„§ 1. Powództwo o zawarcie umowy, ustalenie jej treści, o zmianę umowy oraz o ustalenie istnienia umowy, o jej wykonanie, rozwiązanie lub unieważnienie, a także o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy można wytoczyć przed sąd miejsca jej wykonania.

Za miejsce wykonania umowy uważa się miejsce spełnienia świadczenia charakterystycznego dla umów danego rodzaju, w szczególności w przypadku:

1. sprzedaży rzeczy ruchomych – miejsce, do którego rzeczy te zgodnie z umową zostały lub miały zostać dostarczone;

2. świadczenia usług – miejsce, w którym usługi zgodnie z umową były lub miały być świadczone.

W przypadku wątpliwości miejsce wykonania umowy powinno być stwierdzone dokumentem.

4)   DELIKTY

Jeżeli dochodzimy odszkodowania czy zadośćuczynienia z czynu niedozwolonego powództwo wytoczyć można przed sąd, w którego okręgu nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę.

5)   ROSZCZENIA Z NAJMU LUB DZIERŻAWY

W przypadku, gdy dochodzimy zapłaty należności ze stosunku najmu lub dzierżawy nieruchomości pozew możemy złożyć w sądzie miejsca położenia nieruchomości.

6)   ROSZCZENIA Z WEKSLA/CZEKU

Jeżeli roszczenie było zabezpieczone wekslem lub czekiem to zgodnie z art. 37[1] § 1 KPC:

„Powództwo przeciwko zobowiązanemu z weksla lub czeku można wytoczyć przed sąd miejsca płatności. Kilku zobowiązanych z weksla lub czeku można łącznie pozwać przed sąd miejsca płatności lub sąd właściwości ogólnej dla akceptanta albo wystawcy weksla własnego lub czeku (§2).”

7)   ROSZCZENIA PRZECIWKO BANKOWI

Powództwo o roszczenie wynikające z czynności bankowej przeciwko bankowi, innej jednostce organizacyjnej uprawnionej do wykonywania czynności bankowych lub ich następcom prawnym można wytoczyć przed sąd właściwy dla miejsca zamieszkania albo siedziby powoda.

UWAGA:

Jeżeli uzasadniona jest właściwość kilku sądów albo jeżeli powództwo wytacza się przeciwko kilku osobom, dla których według przepisów o właściwości ogólnej właściwe są różne sądy, wybór między tymi sądami należy do Nas.

WŁAŚCIWOŚĆ RZECZOWA SĄDU

Poza właściwością miejscową przygotowując pozew należy także ustalić właściwość rzeczową sądu. Co do zasady sprawy rozpoznają sądy rejonowe. Wyjątek od tej reguły wprowadza art. 17 KPC zgodnie, z którym:

Do właściwości sądów okręgowych należą sprawy:

1) o prawa niemajątkowe i łącznie z nimi dochodzone roszczenia majątkowe oprócz spraw o ustalenie lub zaprzeczenie pochodzenia dziecka, o ustalenie bezskuteczności uznania ojcostwa oraz o rozwiązanie przysposobienia;<

2) o roszczenia wynikające z Prawa prasowego;

3) o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu sporu przewyższa siedemdziesiąt pięć tysięcy złotych, oprócz spraw o alimenty, o naruszenie posiadania, o ustanowienie rozdzielności majątkowej między małżonkami, o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym oraz spraw rozpoznawanych w elektronicznym postępowaniu upominawczym;

4) o wydanie orzeczenia zastępującego uchwałę o podziale spółdzielni;

5o uchylenie, stwierdzenie nieważności albo o ustalenie istnienia lub nieistnienia uchwał organów osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną;

6) o odszkodowanie z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem;

7) o roszczenia wynikające z naruszenia praw przysługujących na mocy przepisów o ochronie danych osobowych.

Jeżeli nadal masz wątpliwości co do właściwości Sądu to zapraszam do kontaktu w dziale komentarzy. W następnym wpisie dowiesz się czym jest wartość przedmiotu sporu i jakie są zasady jej określania.